8. Το μονοπάτι της Απλότητας

Το καστανοδάσος της Αμπελιώνας είναι από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα δάση καστανιάς της Πελοποννήσου. Ο πεζοπόρος βαδίζει κάτω από αιωνόβιες καστανιές, με κορμούς σκαμμένους από τα χρόνια. Οι αρχαιότερες από αυτές, ηλικίας προφανώς πολλών αιώνων, προξενούν δέος με τους τεράστιους κορμούς τους και με την επίμονη ζωτικότητά τους. Το καστανοδάσος, σημαντικό στοιχείο βιοπορισμού των κατοίκων του χωριού, είναι και ένας σημαντικός βιότοπος με πολλά σπάνια είδη φυτών. Αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο πυκνό, προκαλεί τον επισκέπτη να εγκαταλείψει το μονοπάτι για να το εξερευνήσει. Μην το επιχειρήσετε, αν δεν έχετε στην παρέα σας κάποιον ντόπιο που να ξέρει τα κατατόπια. Μετά την περιοχή της καστανιάς, το μονοπάτι περνάει στην περιοχή της δρυός. Οι αιωνόβιες δρύες, τα αλώνια, τα παλιά χωράφια με τις ξερολιθιές, το θαυμάσιο φως και οι μακρινοί ήχοι κουδουνιών από κάποιο κοπάδι αιγοπροβάτων προσδίδουν στον τόπο την ήρεμη εκείνη τραχύτητα που χαρακτηρίζει το λεγόμενο αρκαδικό τοπίο. Το μέρος ασκεί στον επισκέπτη μια ακαταμάχητη γοητεία – ό,τι πιο κοντινό στη ρομαντική ουτοπία της Ευδαίμονος Αρκαδίας.

Μικρός οικισμός με ελάχιστους κατοίκους. Ο μύθος λέει πως τα παλιά χρόνια όλη η κοιλάδα της Νέδας ήταν λίμνη. Στη λίμνη αυτή, κάτω από το χωριό Μαρίνα, υπήρχε μια προβλήτα (μαρίνα), στην οποία οφείλει το όνομά του το χωριό. Κάποια στιγμή η γη που συγκρατούσε τη λίμνη κατακρυμνίστηκε (στο σημείο “Στόμιο”) και η λίμνη μετατράπηκε στο σημερνό Ποταμό Νέδα, με εκβολές στον Κυπαρισσιακό κόλπο.

Ένα γραφικό χωριό, με όμορφα λιθόστρωτα σοκάκια. Είναι πατρίδα του οπλαρχηγού Νίκου Μποζινάκη, ήρωα της επανάστασης του 1821, του οποίου το μπρούτζινο άγαλμα βλέπουμε σε κεντρικό σημείο του χωριού, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.